TÜRKÇE (For English please scroll down.)
Seneler önceydi, İstanbul'da bir reklam ajansında çalışıyordum. Daha birkaç sene önce Sheridan College animasyon bölümünden mezun olmuş, Manajans'a animatör olarak alınmıştım. Animasyondan çok illüstrasyon işlerine takıldığımdan bir yandan kendi animasyon hayallerimi gerçekleştirmeye çalışıyordum. Bir yere varacağı yoktu ya, ama bu şekilde paslanmıyor, bilakis kendimi geliştirmeye devam edebiliyordum. Ajansın sahibi bay Eli Acıman boş kaldığım süreleri kişisel animasyon denemelerimle değerlendirmeme aldırmıyor, hatta teşvik ediyordu. Küçük ejder "Kaktüs" o zaman doğdu, "doğum sahnesini" paylaşıyorum.
Bu animasyonu yaptığımda daha yolun başındaydım- hayvancığın kulakları
biraz fazla oynak, o günlerdeki acemiliğime ve kendimi kanıtlamak için
aşırı hevesime verin.Bir de o zman orada bir test çekmenin zorluğuna!
Haziran 1987'de Don Bluth'a gönderdiğim demo kasetinde bu sahne vardı, yani yapılışı o tarihten geç değil. O kaset beni İrlanda'da Sullivan Bluth stüdyosuna soktu ve
stüdyodan stüdyoya, ülkeden ülkeye giden dopdolu bir çalışma hayatının
yolunu açtı. Eylül 1987'de de Don Bluth'un stüdyosunda çalışmak için İrlanda'ya gittim. Demo kasetimde başka çalışmalar vardı ama nedense ben hep
farkı küçük ejder Kaktüs'ün yarattığına inandım.
Kaktüs'ün bir hikayesi de olacaktı
ama o ne bir film, ne de bir resimli roman olarak gerçekleşebildi. Yine
de senelerce bir nevi maskot olarak kullandım, mektuplarıma, yeni yıl
mesajlarıma çizdim.
Derken geçen Aralık ayında Lâle'yle bir yurtdışı seyahat yaptık. Bir yerde satılık ejder heykelleri gördük (6-12-2011, Rorhenburg ob der Tauber). Biri hariç hepsi dehşet vericiydi. O bir tanesi, şirin olanı, fena halde "Kaktüs"'e benziyordu! Bir maskot olarak senelerce kullandığım bu figürü herhalde birisi paraya çevirmiş olmalı! Taklit, iltifatların en içtenidir! Ben yine de babalık haklarımı kanıtlamak için bu blog paylaşımını yapıyorum! Tahmin ederim ki bu görüntüler bir gen testi kadar ikna edicidir.
It was years ago, I was working at an advertising agency in Istanbul.
Fresh out of the animation department of Sheridan College, I had been
hired as an animator but was stuck mostly with illustration assignments.
I continued animating my own ideas. Not that any of it would lead to
anything, but it did keep me from rusting and even allowed self
improvement. My boss, Mr. Eli Acıman, not only tolerated but even
encouraged my working on independent animation during work hours between
agency assignments. "Kaktüs" the little dragon was born during that
period, I am sharing the "birth scene".
I was just starting out at the time; the ears have far too much overlap. Inexperience and overenthusiasm were my faults. That, and the difficulty of shooting a linetest!
The scene was in the demo cassette I sent to Don Bluth in June 1987, which means it was made earlier than that. That
cassette got me into Sullivan Bluth Studios in Ireland and thus opened
the way to a full and satisfying professional life, moving from studio
to studio, country to country. I went to Ireland to start working for Don Bluth in September 1987. Though there were other scenes in the
cassette, I always wanted to believe "Kaktüs" the dragon made the
difference.
There
was to be a story that went with the dragon but no film or comic book
came out of it. Still, I used "Kaktüs" as a kind of mascot for years,
drawing the figure in letters and on new year's messages.
During a trip abroad
this past December (in Rothenburg ob der Tauber, Dec. 6th 2011) we saw some dragon sculptures for sale, mostly
horrific but one of them cute. That single cute one looked strangely
like my "Kaktüs". I had used the character as a mascot for years and
apparently someone had turned it into money! Imitation is the sincerest
form of flattery! But I decided to blog all of this to stake a claim for paternal rights! I believe the video and images are as convincing as a genetic test.
21 Şubat 2012 Salı
9 Şubat 2012 Perşembe
"ÜZÜM ŞEHRİ KIRKLARELİ" İÇİN BİR MASKOT- A MASCOT FOR KIRKLARELİ, "CITY OF GRAPES""
TÜRKÇE (For English please scroll down.)
Özüm Kırklar bir köylü kızı, ailesinin bağı var ve kendisi hem üzüm yemeyi, hem de Kırklareli'nin yerel içkisi "hardaliye"'yi içmeyi çok seviyor. Hardaliye üzümden yapılır, kızımızın ismi "Özüm" tabii ki ses çağrışımıyla üzüm temasını pekiştiriyor. Kırklarei şehrini tanıtıcı bir fikir önermemiz istenince şehrin maskotu olmak üzere böyle bir figür önerdik. Yerel bir gazetede yayınlanan bu resimle ilk defa halkın önüne çıktı. Baştan çok sevilmiş gibi gözüktüyse de bu popülerite kısa sürdü. (Çizim: Tahsin Özgür, renkler: Lale Özgür)
ENGLISH
Özüm Kırklar is a peasant girl whose family owns a vinyard. She loves grapes, whether to eat or to drink in the form of "hardaliye", the traditional local drink of Kırklareli. Her name "Özüm", sounding so close to "üzüm" ("grape") echoes the theme. Some people interested in the development and publicizing of Kırklareli's image and resources asked us for ideas and we designed and offered them this figure as a mascot. She first went public with this sketch, which was published in a local newspaper. At first we thought she hit it off well with the public, but her popularity turned out to be very ephemeral! (Drawn by Tahsin Özgür, colors by Lale Özgür)
Özüm Kırklar bir köylü kızı, ailesinin bağı var ve kendisi hem üzüm yemeyi, hem de Kırklareli'nin yerel içkisi "hardaliye"'yi içmeyi çok seviyor. Hardaliye üzümden yapılır, kızımızın ismi "Özüm" tabii ki ses çağrışımıyla üzüm temasını pekiştiriyor. Kırklarei şehrini tanıtıcı bir fikir önermemiz istenince şehrin maskotu olmak üzere böyle bir figür önerdik. Yerel bir gazetede yayınlanan bu resimle ilk defa halkın önüne çıktı. Baştan çok sevilmiş gibi gözüktüyse de bu popülerite kısa sürdü. (Çizim: Tahsin Özgür, renkler: Lale Özgür)
ENGLISH
Özüm Kırklar is a peasant girl whose family owns a vinyard. She loves grapes, whether to eat or to drink in the form of "hardaliye", the traditional local drink of Kırklareli. Her name "Özüm", sounding so close to "üzüm" ("grape") echoes the theme. Some people interested in the development and publicizing of Kırklareli's image and resources asked us for ideas and we designed and offered them this figure as a mascot. She first went public with this sketch, which was published in a local newspaper. At first we thought she hit it off well with the public, but her popularity turned out to be very ephemeral! (Drawn by Tahsin Özgür, colors by Lale Özgür)
"ÖZÜM KIRKLAR"
TÜRKÇE (For English please scroll down.)
Özüm Kırklar'ı görenler baştan çok beğendi; ilk taslağı yerel bir gazetede yayınlandıktan sonra ona bir aile vermek, ailenin her bireyine Kırklareli'nin bir özelliğini atfetmek düşünüldü. Hayâller beni ürkütecek boyutlara varıyordu- nihayet ben çizimlerim için ücret talep etmeyeceğimi söylemiş bulunmuştum.
Ne olduysa bir "Kent Konseyi" toplantısında oldu. Birden bire istemeyiverdiler. Özüm de böylelikle yaratıcılarıyla beraber evine döndü. Şimdi burada sizlerle paylaşıyorum, bir daha yayınlanmayacak. (Çizim: Tahsin Özgür, renkler: Lâle Özgür)
At first little Özüm Kırklar was greeted with enthusiasm. After the first sketch was published in a local newspaper, there were plans to expand on the concept, adding family members who would each represent a different aspect of Kırklareli life. Wishful thinking was growing so fast it put me in a state of mild panic- after all, I had offered to draw her for free. Then suddenly, at a City Council meeting, they decided they did not want her after all! So she ended up coming back home with her creators. I am sharing her here with you, and this will be her last public appearance. (Drawing by Tahsin Özgür, colors by Lâle Özgür)
Özüm Kırklar'ı görenler baştan çok beğendi; ilk taslağı yerel bir gazetede yayınlandıktan sonra ona bir aile vermek, ailenin her bireyine Kırklareli'nin bir özelliğini atfetmek düşünüldü. Hayâller beni ürkütecek boyutlara varıyordu- nihayet ben çizimlerim için ücret talep etmeyeceğimi söylemiş bulunmuştum.
Ne olduysa bir "Kent Konseyi" toplantısında oldu. Birden bire istemeyiverdiler. Özüm de böylelikle yaratıcılarıyla beraber evine döndü. Şimdi burada sizlerle paylaşıyorum, bir daha yayınlanmayacak. (Çizim: Tahsin Özgür, renkler: Lâle Özgür)
ENGLISH
At first little Özüm Kırklar was greeted with enthusiasm. After the first sketch was published in a local newspaper, there were plans to expand on the concept, adding family members who would each represent a different aspect of Kırklareli life. Wishful thinking was growing so fast it put me in a state of mild panic- after all, I had offered to draw her for free. Then suddenly, at a City Council meeting, they decided they did not want her after all! So she ended up coming back home with her creators. I am sharing her here with you, and this will be her last public appearance. (Drawing by Tahsin Özgür, colors by Lâle Özgür)
ÖZÜM VE "HARDALİYE"- ÖZÜM AND "HARDALİYE"
TÜRKÇE (For English please scroll down.)
Küçük Özüm burada bir bardak nefis "hardaliye" (Kırklareli ağzıyla "ardaliye") içmekte; yarısını götürmüş bile, yalanarak gerisini de bitirmeye hazırlanıyor. Kırklareli sonunda bu hediyemizi kabul etmedi! (Çizim: Tahsin Özgür, Renkler: Lâle Özgür.)
ENGLISH
Little Özüm licking her lips after downing half a glass of delicious "hardaliye" (or as the h-dropping locals in Kırklareli say it, "'ardaliye"), and is all set to drink up the rest. Unfortunately, the town of Kırklareli turned down this gift! (Drawing by Tahsin Özgür, colors by Lâle Özgür)
Küçük Özüm burada bir bardak nefis "hardaliye" (Kırklareli ağzıyla "ardaliye") içmekte; yarısını götürmüş bile, yalanarak gerisini de bitirmeye hazırlanıyor. Kırklareli sonunda bu hediyemizi kabul etmedi! (Çizim: Tahsin Özgür, Renkler: Lâle Özgür.)
ENGLISH
Little Özüm licking her lips after downing half a glass of delicious "hardaliye" (or as the h-dropping locals in Kırklareli say it, "'ardaliye"), and is all set to drink up the rest. Unfortunately, the town of Kırklareli turned down this gift! (Drawing by Tahsin Özgür, colors by Lâle Özgür)
BİRAZ DA YENİ BİRŞEYLER- AND NOW FOR SOMETHING NEW
TÜRKÇE (For English please scroll down.)
Hep eski işleri paylaşıyorsam artık animasyon yapmıyorum zannetmeyin! Arkadaşım Rıdvan Çevik Eskişehir Anadolu Üniversitesi'nde animasyon öğretim görevlisi ve bir zamandan beri öğrencileriyle birlikte bir çizgi film üretiyor. Esprili bir anlatımla üniversiteyi tanıtmayı amaçlayan bu film çalışmasına dahil olmayı ben de istedim ve geçen yazdan beri birkaç sahne yaptım. Son iki sahnemi Çevik Hoca'nın da izniyle burada paylaşıyorum. Bu proje güzel bir çalışma oluyor ve başarıyla sona ermesini çok istiyorum. Bu arada paylaştığım sahnelerin ikincisi bu seneki geleneksel yılbaşı gecesi animasyonumu da içeriyor.
For Anadolu University in Eskişehir- Eskişehir Anadolu Üniversitesi için from tahsinozgur on Vimeo.
ENGLISH
I realize I have been sharing a lot of old animation, but please don't take this to mean I am no longer animating. My friend Rıdvan Çevik, an animation instructor at the Anadolu University in Eskişehir, has for some time been working on a hand-animated film with his students. It is a humorous publicity film for the university. I wanted to take part in the production and have animated a number of scenes since this past summer. With Çevik's approval I am sharing two of the most recent ones. It is a fine project, going well, and I want very much to see it successfuly completed. Of the two scenes I am sharing, the second one includes my traditional new year's eve animation work.
Hep eski işleri paylaşıyorsam artık animasyon yapmıyorum zannetmeyin! Arkadaşım Rıdvan Çevik Eskişehir Anadolu Üniversitesi'nde animasyon öğretim görevlisi ve bir zamandan beri öğrencileriyle birlikte bir çizgi film üretiyor. Esprili bir anlatımla üniversiteyi tanıtmayı amaçlayan bu film çalışmasına dahil olmayı ben de istedim ve geçen yazdan beri birkaç sahne yaptım. Son iki sahnemi Çevik Hoca'nın da izniyle burada paylaşıyorum. Bu proje güzel bir çalışma oluyor ve başarıyla sona ermesini çok istiyorum. Bu arada paylaştığım sahnelerin ikincisi bu seneki geleneksel yılbaşı gecesi animasyonumu da içeriyor.
For Anadolu University in Eskişehir- Eskişehir Anadolu Üniversitesi için from tahsinozgur on Vimeo.
ENGLISH
I realize I have been sharing a lot of old animation, but please don't take this to mean I am no longer animating. My friend Rıdvan Çevik, an animation instructor at the Anadolu University in Eskişehir, has for some time been working on a hand-animated film with his students. It is a humorous publicity film for the university. I wanted to take part in the production and have animated a number of scenes since this past summer. With Çevik's approval I am sharing two of the most recent ones. It is a fine project, going well, and I want very much to see it successfuly completed. Of the two scenes I am sharing, the second one includes my traditional new year's eve animation work.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)