Yeni yıl akşamını kendi evimizde arkadaşlarımızla geçirdik- Türk canlandırmasından seçme bir grup aileleriyle birlikte bir çatı altında toplanmış oldu- toplam beş çocuk da gerekli ses efektlerini tedarik ettiler.
Zor olsa da bu sıcak ve neşeli ortamdan kendimi bir süre kopararak eski geleneğimi sürdürdüm: senelerdir yeni yıla elimde kalem, çizerek, imkân el verirse canlandırma yaparak girerim ve bu sene de öyle yaptım. Odama dalıp çıkan üç azgın oğlan çocuğu bile beni dağıtmadı! Bu sene bir seferlik bir fikir seçmedim, çok ağır ilerleyen özel film çalışmamıza biraz katkı olsun diye filmden yeni bir sahneye başladım. Bir karakterin iki saniye kadar kaba canlandırmasını yaparak çekmeyi başardım (54 kare; klipte sol üst köşede yıldız olan kısım), gerisini iki gün sonra, 3 Ocak'ta tamamladım. İki karakter daha gelecek, sonra efekt, sonra da temiz çizim. Günün birinde biter belki!
Geceyarısını geçip yeni yıla girince sıra fotoğraflara geldi. Grup resmi çekme işini Murat üstlendi- "aile resmi" de diyebiliriz! Birkaç düzgün fotoğraftan sonra ortalık biraz karıştı, cıvıttık yani! Birkaç gün sonra Murat bize fotoğrafları internet üzerinden gönderince Lâle onlardan bir montaj yapmamı, ama bu montajda resimleri tersine doğru sıralamamı önerdi. Böylece bir kaostan bir huzur ortamına geçecektik. Netice beklemediğim kadar nostaljik tatta birşey oldu- daha henüz dört gün geçmesine rağmen. Fon müziği olarak Abba'nın Happy New Year ("Mutlu bir Yeni Yıl") isimli parçasını koyunca bu hercailik hissi daha da kuvvetlendi. Şarkının daha ilerisinde "...bizi 10 yıl sonra, 1989'un sonunda ne bekliyor?" diye soruyor, demek şarkı 1979 dan! O kadar oldu mu? Hele şu sözler, özellikle yaşadığımız günlerde daha da manidar: "...Hepimiz zaman zaman da olsa her komşunun birer arkadaş olduğu bir dünyayı hayal edebilsek... hepimizin ümitleri ve deneyecek gücü olsa, yoksa yatıp ölelim daha iyi...!"
Geceyarısını geçip yeni yıla girince sıra fotoğraflara geldi. Grup resmi çekme işini Murat üstlendi- "aile resmi" de diyebiliriz! Birkaç düzgün fotoğraftan sonra ortalık biraz karıştı, cıvıttık yani! Birkaç gün sonra Murat bize fotoğrafları internet üzerinden gönderince Lâle onlardan bir montaj yapmamı, ama bu montajda resimleri tersine doğru sıralamamı önerdi. Böylece bir kaostan bir huzur ortamına geçecektik. Netice beklemediğim kadar nostaljik tatta birşey oldu- daha henüz dört gün geçmesine rağmen. Fon müziği olarak Abba'nın Happy New Year ("Mutlu bir Yeni Yıl") isimli parçasını koyunca bu hercailik hissi daha da kuvvetlendi. Şarkının daha ilerisinde "...bizi 10 yıl sonra, 1989'un sonunda ne bekliyor?" diye soruyor, demek şarkı 1979 dan! O kadar oldu mu? Hele şu sözler, özellikle yaşadığımız günlerde daha da manidar: "...Hepimiz zaman zaman da olsa her komşunun birer arkadaş olduğu bir dünyayı hayal edebilsek... hepimizin ümitleri ve deneyecek gücü olsa, yoksa yatıp ölelim daha iyi...!"
2016 yeni yıl gecesi canlandırma çalışmam. Lâle özel filmimizden hiçbir şeyi göstermememi istiyor, ama bu kadarcıkla pek bir şeyi açık ettiğimi zannetmiyorum!
My animation on New Years' Eve, 2016. Lâle doesn't want me to reveal anything of the project, but this hardly gives away anything at all!
2016'nın ilk dakikaları, evimizde yakın dostlarımızla. Fotoğraflar Murat'ın objektifinden, montajı ben yaptım, fikir Lâle'nin, müzik de tabii ki Abba.
The first minutes of 2016 in our home with close friends. The photos are from Murat's camera, I did the editing, following an idea by Lâle. The song is by Abba, of course.
ENGLISH
We spent new year's eve at home with our friends; some of the finest of Turkish animation were assembled under one roof with their families- with a total of five children providing the necessary background noise.
In spite of the good company, I managed to retreat to my room long enough to maintain my tradition of entering the new year with my pencil in hand, drawing, preferably animating. Not even the three wild boys charging in and out of my room could faze me. I didn't go for a one-off idea this time, but started a new scene for our very slow moving private short film. I managed to rough in and shoot about two seconds of one character (54 frames; the part with the star on the upper left corner in the clip), the rest I completeded two days later, on January 3rd. There will be two more characters, plus effects, and then cleanup- it will be finished someday.
Once past midnight and into the new year it was a time for photos, and Murat took on the job of snapping a group photo- a "family picture", so to speak. After a few tries, everything went a little bit crazy. When Murat sent us the photos over the net, Lâle suggested I edit them together, but in the reverse order, so that the images transition from mayhem into a state of tranquility. The result looks nostalgic already, and it's only four days on! I put a bit of Abba's Happy New Year as background music and that even heightened the transitory feel. Further on the song goes "...Who can say what we'll find/ What lies waiting down the line/ In the end of eighty-nine...", so it must be from 1979! Has it really been that long? And even more foreboding, considering the times we live in: "....Happy new year, happy new year/ May we all have a vision now and then/ Of a world where every neighbor is a friend/ Happy new year, happy new year /May we all have our hopes, our will to try/ If we don't we might as well lay down and die...!"
