Bu sene Çanakkale Savaşı'nın 100. yıldönümü- milletimiz için çok önemli, hele ki başımızdakilerin de mutabakatıyla arkadan vurulup içeriden fetholduğumuz bu günlerde her zamankinden daha önemli bir yıldönümü.
18 Mart Çanakkale Deniz Savaşı ve o gün kazandığımız pahalı zafer bu sene herkes tarafından benimsendi; iktidarı vatanı satmakla itham edenlere göre gün yeniden yurt savunmasına girişme gereğini temsil ediyor. İktidara yakın olanlar ise 18 Mart'ı daha ziyade İslam imanının gâvura zaferi olarak yorumladı. Biz kendimizi ilk gruba yakın hissederek TGB'nin etkinliğine takıldık.
Güncel siyasi polemikleri bir yana bırakarak kendi anılarıma döneyim biraz- nihayet bu öyle bir blog.
Kanada'da canlandırma öğrencisiyken bir gece bazı sınıf arkadaşlarımla entel bir kafeye gitmiştik; yerlerde oturuyorduk ve genç müzisyenler şarkılar söylüyorlardı. Önce güney Amerika'lı bir grup ispanyolca ihtilâl şarkıları söyledi. Sonra gitarıyla genç bir hanım çıktı, çiçek çocuklarına yakışacak şarkılar söyledi- doğa dostluğu, sevgi, barış vs. Gümbür gümbür bir sesi vardı. Derken "Bando Waltzing Matilda'yı Çaldı" diye bir şarkı söyledi (The Band Played Waltzing Matilda). Bir Avustralya şarkısıymış, ve Çanakkale'ye savaşmaya gelip bacaklarını kaybeden bir Avustralyalıyı anlatıyor. Kulaklarım dikildi. Şarkılarını bitirdikten sonra şarkıcı hanımın yanına gittim, Türk olduğumu söyledim, şarkıya konu olan Çanakkale Savaşı'nın bizim için önemini anlattım. Çizgi film öğrencisi olduğumdan bahsettim ve yeni duyduğum bu parçayı bir filmde kullanmanın güzel olacağını söyledim. Okula gelip şarkıyı benim için kaydetmeye razı oldu- ve bunu yaptı, "öğrencilerden para almam" diyerek bir kuruş (ya da cent) de almadı. Adı Paula Kriwoy'du.
O zaman öğrenciyken şimdi emekliyim; senelerce canlandırma yaptım ama o kayıttan yararlanamadım. Bazı ekizler, birkaç kırpıntı canlandırma denemesi, o kadar. Yazık oldu; şimdi 100. yıl anma etkinlikleri bana elime gelen fakat değerlendiremediğim o fırsatı hatırlatıyor, biraz buruk bir şekilde.
The Band Played Waltzing Matilda, beste ve güfte Eric Bogle, 1971. Şarkıda adı geçen Walltzing Matilda ise , 1895'ten, beste ve güfte Banjo Paterson.
Lâle looking down upon the crowd in Bigali, once the locale of Mustafa Kemal's headquarters on the Gallipoli penninsula.
Lâle vaktiyle Mustafa Kemal'in karargâhının bulunduğu Bigali'de
18 Mart'ı kutlayanları seyrediyor.
(Görüntü kendi kameramdan. Photo from my own camera.)
TGB'li gençler ve destekçileri 57nci Alay'ın izinde yürüyor, 18 Mart 2015.
TGB members following the footsteps of the famous 57th Regiment, March 18th, 2015.
(Görüntü kendi kameramdan. Photo from my own camera.)
TGB'li gençlerin bir kısmı, ANZAK'larla savaşırken hemen hepsi şehit düşmüş olan 57'nci Alay'ın kıyafetleriyle yürüdüler.
Some of the TGB members marched dressed in the uniform of the 57th Regiment, almost all of whom had fallen in combat against the ANZAC troops.
(Görüntü kendi kameramdan. Photo from my own camera.)
(Görüntü kendi kameramdan. Photo from my own camera.)
Film fikrim için bir ANZAK askeri etüdü.
A study of an ANZAC soldier for my film idea.
Çanakkale döneminden bir Türk askeri etüdü; eskiz defterimden.
A Turkish soldier of the Gallipoli period, from my sketchbook.
Anzac-&-Turk from tahsinozgur on Vimeo.
Yapılmış kısa canlandırma parçacıkları. Vurulan ANZAK askerini yaptığımda daha Disney Paris'teydim, 1996-98 arası. Ona ateş eden Türk askerini 2008'de öbür sahneye ekleyerek bir 10 Kasm klibinde kullandım.
Little bits of existing animation. I animated the falling ANZAC when I was still at Disney Paris, between 1996-1998. I added on the Turkish soldier firing at him in 2008, and used them in a commemoration clip for the anniversary of Atatur's demise, December 10th.
ENGLISH
This year we commemorate the centennial of the Gallipoli campaign, which the British and French, supported by the Australian and New Zealanders (ANZAC) and various colonials, undertook to force their way through the Turkish Dardanelles straits and take the capital. That the Turks were able to resist and repulse the onslaught has been a great point of pride. It has found particular resonance in Turkey this year, at a time when the country has been stabbed in the back and invaded from within. (If you want the backstory on that you can see tashlik.blogspot.com)
This year the commemorations on March 18th, the anniversary of the Naval Victory (really the overture of the 8-month conflict) enjoyed tremendous public response. Those critical of the government and accuse it of recklessly selling off the country see the defense of Gallipoli as an inspiration for a renewed struggle for national defense. Supporters of the government and its policies tend to interpret the struggle at Gallipoli as a victory of muslim piety over the godless infidel. Our outlook corresponds to the former, and we went there to join the activities of the TGB (Türkiye Gençlik Birliği, the "Union of Turkish Youth").
Let's leave the politics aside; this isn't that kind of a blog.
One evening far back, when I was still an animation student in Canada, I accompanied some friends to a intellectual cafe where we sat on the floor and listened to some live music. First there was a south American group singing revolutionary songs in Spanish. Then came a young lady with a guitar and a powerful voice and sang some songs of peace, love and nature. Then she sang something called The Band Played Waltzing Matilda, which told of an Australian sent to war in Gallipoli and lost his legs in battle. Naturally, it caught my attention. After she had finished her program, I went up to the singer and told her I was Turkish, that the Gallipoli conflict was an important and proud part of our history, that I was studying animation, and that I would really like to use the song in a film. She kindly consented to record it for me. And she did. She came to our school, played and sang, and we recorded the song. She said "I don't take money from students", and so I got the fine performance for free. Her name was Paula Kriwoy.
I was still a student then, now I am retired. I have animated for years, but never got round to putting the recording to good use. A few sketches, some bits of animation, that's all. A shame, really! The centennial reminds me of this excellent material I landed on but shamefully left lying dormant.
The Band Played Walzing Matilda, words and music by Eric Bogle, 1971. The original Waltzing Matilda, to which the song refers, is from 1895, words and music by Banjo Paterson.
