TÜRKÇE (For English please scroll down.)
Herkes gibi ben de sinirlenirim; bazen kendimi tutamam ve sonra da
"keskin sirke" sendromunu yaşarım. Ama yakında kalem kâğıt varsa
adrenalini zararsız yönlere kanalize etmenin bir yolu var; okul
yıllarından beri hayâli arkadaşım olan "Leopold"'u çağırırım, o benim
yerime beni sinir eden herkimse onun hakkından gelir. Kurşun kalem
sıvaşığını saymazsak ellerim temiz kalır! Bu çizimler eskiz
defterlerimdendir! Kanada'da öğrencilik yıllarımda "Leopold"'un bir de kilden büstünü
yapmıştım. Kalıp alma kısmı gözümde büyüdüğü için büstün fotoğrafını
çekmekle yetindim. Heykel atölyesi acaip soğuktu! Sene 1977 ya da 78
olmalı!
ENGLISH
Like everyone else, I too occasionally lose my temper. Sometimes I'm unable to repress it, and then comes the unavoidable regret. But if I have a pencil and paper handy I just send "Leopold", my imaginary friend since school days, to do the job for me! Clean hands, except for graphite dust. These drawings are from my sketchbook.
During my student days in Canada I attempted a clay bust of "Leopold".
Because I didn't feel self-confident enough to attempt a casting, I
decided to settle for some photos. It was really cold in the sculpture
studio! The year was 1977, 78 or thereabouts.
