Dün 17 Temmuz 2012’de beklenmedik kötü bir haber aldım; arkadaşım ve meslekdaşım Deniz Mutlu bir trafik kazası sonucunda hayatını kaybetmiş. Haberin yanlış ya da uydurma olduğunu ümit etmekten kendimi alamıyorum, ama korkarım doğru. (Hadi beni ara da "nerden çıkardın?, Ben iyiyim!" de!) Türk canlandırma dünyasında değerli bir sanatçıydı; diplomasını çekmeceye kaldırmamış, senelerdir bu mesleği icra ediyordu. Aynı zamanda bildiklerini severek paylaşan bir öğretmendi. Sakin, yumuşak, net konuşma tarzına hep gıpta edeceğim. Bundan sonra Deniz canlandırmış olduklarıyla yaşayacak; bu mesleği seçmiş olan herkes gibi. Elveda Deniz, keşke seni ve Meriç’i bir defa daha misafir edebilseydik, keşke. Belki birgün biryerde sohbete devam ederiz. Lâle ve ben üzüntümüzü sözlerle ifade edemiyoruz. T.
Yesterday, July 17th, I received very unexpected bad news. My friend and colleague Deniz Mutlu has lost his life in a traffic accident! I cannot stop hoping the news is false, a silly mistake! (Come on, call me up and say "Who told you this? I'm fine!") He was a valuable artist in the Turkish animation community. He didn't simply stash away his diploma in a drawer, but actively pursued his vocation. He was also a fine teacher who was only too happy to share his knowledge. I will always envy the calm, soft and clear manner of his speech. Henceforth Deniz will live on with what he has brought to life; as do all those who have chosen this profession. Farewell Deniz. We wish now that we could have you and Meriç over at our place one more time. Maybe we will yet pick up where we left off sometime, somewhere. Lâle and I can find no words! T.
