Geçen sene 20 Şubat'ta bana "babiş" diyerek mutlu eden "kızımın" ikizleri oldu, ve ben de "babiş" iken bir de "dediş" oldum. Büyüdükçe neye benzeyeceklerini bilemediğim için gelişlerini bir çift standart standart şirin kızancık çizerek kutladım.
Alt katta oturdukmaları için dedeliğin tadını çıkarma fırsatını veriyor; ama Lâle'yle muhabbetleri daha sıkı.
Bir sene sonra artık ciddi birer portreden azıyla geçiştiremeyecek kadar kişilik kazandılar. Günün anlam ve önemini vurgulamak için yaptığım resim beğenildi; o kadar ki kızım doğum günü kutlaması dekorlarına ilave etmek için büyük boyda bastırdı.
Kutlamalar önce gününde, sonra daha büyük bir grupla Cumartesi günü (13 çocuk+büyükler) yapıldı, bugün (Pazar) yeni bir grupla devam ediyor- sesleri şu anda yukarı geliyor.
Daha nice kalabalık ve gürültülü doğum günlerine!
ENGLISH
I have a "daughter" who makes me happy by calling me "dad". That made me a "granpa" When she had twins on February 20th of last year. When I welcomed their arrival with a drawing, I resorted to a pair of stereotype cute boys because I couldn't know what they would look as they grew.
They live downstairs, and this gives me plenty of occasions to enjoy being a "grandpa". However, they have a warmer relationship with Lâle.
Their features are now sufficiently developed to warrant proper portraits. The drawing I drew to mark the occasion drew a very positive response; so much so that my daughter had it blown up to add to the party decorations.
The first celebration was on the evening of the birthday, then came a bigger bash on Saturday (13 kids+grownups). Today (Sunday) there is another group; we can hear the noise from upstairs.
Wishing them many crowded and noisy birthdays...!