10 Aralık 2016 Cumartesi

2017

TÜRKÇE (For English, please scroll down.)

Geçen sene karamsar bir kutlama resmi oldu (bkz. "Yeni Yıla Girerken" 4 Ocak 2016.), bu sene geleneği daha ferah birşeylerle devam ettirmek isterdik. Bu kadar oldu. 

Metin Voltaire'in kara mizah Candide romanının son cümlesidir. Romanın kahramanları, tutulacak bir tarafı kalmamış bir dünyada felaketten felakete sürüklendikten sonra nihayet huzura erecekleri bir köşe bulurlar. Ve şu işe bakın ki bu son huzurlu köşe Türkiye'de bir bahçeymiş. Dalga geçmiyorum, roman gerçekten öyle bitiyor. Çok yakındaki payitaht şehri entrikayla kaynamakta, ama gözden uzak bu bahçeciğe yerleşen arkadaşlar olanlardan etkilenmezler. 

Artık bahçelerini ekip biçmekle yetineceklerdir; başka yapabilecek birşeyleri yoktur.

Lâle'nin köydeki bahçesini düşünmemek zor. (Bkz: "Lâle ve 'Şale''si", 7 Ekim 2011.) Oradaki Lâle bahçesiyni "ekip biçerken" ben de odamda uzun saatler dağılmadan çalışabiliyorum. Televizyon yayını almıyoruz, internet de çekmiyor!

Gittikçe her yönden kontrolden çıkan bir ortamda kendi dünyamıza dönme, tekrar kendi yaratıcılığımızla başbaşa

kalma arzu ve özlemimizi ifade etmek istedik. Bakalım derme çatma tahta perdemiz ne kadar dayanacak!
Ben daha bu yazıyı yüklerken
Beşiktaş'ta bombalı saldırı oldu.
(Görüntü medyadan.)


Mutlu yıllar!

Renkler için Lâle'ye danıştım. I consulted with Lâle for the colors


ENGLISH

Last year, we could not offer a cheerful image on our traditional seasonal greetings. (See: "Coming into the New Year", 4 Ocak-January 2016.) This is the best we are able to offer.

The caption is the last sentence of Voltaire's Candide, a masterpiece of dark humor.

The protagonists wander across the face of a world gone mad, finally finding a semblance of peace in a little garden in, of all places, Turkey. I'm not making this up, that's really how the novel ends. The nearby capital seethes with intrigue and rocks with power struggles but leaves our heroes untouched in their sequestered idyll.

Henceforth, they are to find contentment in cultivating their garden only; anything beyond that is unattainable.

It's hard not to think of Lâle's village garden in this connection. (See: "Lâle and her 'Chalet'", 7 Ekim-September 2011.) There, I have a chance to concentrate for hours in my room while Lâle "cultivates her garden". We receive no TV, and the Internet is too weak.

We wanted to express our wish to return to our own world and be left alone with our own creativity in a country and
geography spinning rapidly out of control. We'll see how long our feeble palisade holds!

Even as I was uploading this entry, there was a
bomb attack in Beşiktaş, Istanbul.
 (Image from the media.)

 

Season's greetings! Happy new year!