TÜRKÇE (For English please scroll down.)
Bir işi mükemmel yapmaya profesyonellik der, saygı duyarız. Kelime anlamıyla “profesyon” meslektir, “profesyonellik” de mesleğinin hakkını veren ustalık. Bir de çalışmalarının hiç değilse bir kısmını “amatörce” yapanlar vardır ki, onlara daha da büyük saygı duyar, kendimi daha yakın hissederim- çünkü ustalıklarını, emeklerini, zamanlarını para karşılığı için değil, sadece yaptıkları işi sevdikleri için harcarlar.
Tolga Zıpkınkurt Eskişehir Anadolu Üniversitesi Animasyon bölümünden mezun olmakla birlikte okuldan sonra hiç canlandırma yapmamış, doğrudan maketçiliğe yönelmiş. Benim misafir öğretmenlik yaptığım günlere rastlamadığı hâlde bana “hocam” diye hitap eder (sağolsun). İstanbul’da bir arka sokakta ev hayvanlarına yönelik malzeme satan bir dükkân işletiyor (“pet shop” yani) ve bir yandan maket yapıyor, yaptıklarını tezgâhın arkasındaki rafa tepeleme diziyor. Sizi severse bir tane veriveriyor (“yer sıkıntısından”). Bana israrla İspanya iç savaşında Franko’cularınn eline geçen bir Cumhuriyetçi tankı” verdi.
Tolga sadece usta bir amatör değil, profesyonel olarak yaptıklarını İstanbul Miniatürk ve Antalya Mini City’de görebilirsiniz. Ama beni asıl etkileyen, güzel bir şey yaratmak dışında bir dürtü olmadan da üretmesi, itina göstermesi, ve sonra da cömertçe verivermesi oldu. Benim anladığım sanatçılık böyledir- sanatını yapmadan duramamak!
İçinden geldi ve "yer sıkıntısından" bana vermekte israr etti:
İspanya iç savaşında Franco'cular tarafından ele geçirilen Cumhuriyetçi tankı.
He just felt like it, so he gave this to me: a Republican tank captured by Franco's insurgents. Besides, he "needed the space".
Tolga Zıpkınkurt- pet shop boy.
Dükkânda tezgâh arkası raflarında Paris' e doğru ilerleyen bir Amerikan tankı.
A US tank rumbling along towards Paris on one of the shelves behind the counter..
Bu da tezgâh arkası raflarından- vagon yükleyen Almanlar.
Also from the shelves behind the counter- Germans loading a railroad carriage.
ENGLISH
We understand professionalism as excellence in execution of whatever task. The Word comes from “profession”, in other words, a job, something one does for money, so “professionalism” is really doing your job well. But there are also masters of their craft who create at least some of their work as “amateurs”, and I have an even greater respect for them, as well as feel closer in spirit- because they are willing to employ their expertise, labor and time for something other than money, their only motivation being simply loving what they do!
Tolga Zıpkınkurt is an alumnus of the Animation Department of the Anadolu University in Eskişehir, but never did any animation after school. He moved directly to modelmaking. Even though his student days never coincided with my time as a guest instructor at the University, he politely addresses me as “teacher” (for which I am thankful). He runs a petshop in a backstreet of Istanbul and the models he builds in the meantime he piles up on shelves behind the counter. If he likes you, he’ll give you one (“lack of space”). He insisted I accept the model of a “Republican tank captured by Franco’s insurgents during the Spanish civil war”.
Tolga is not just a master amateur; you can admire his professional work at Miniatürk Istanbul and Mini City Antalya. But what really impresses me is that he keeps producing for no other reason than the urge to create something excellent, only to give it away. This, to me, is being an artist: having the unstoppable compulsuion to continue executing ones art.
